سایت جـامع آستـان وصـال شامل بـخش های شعر , روایت تـاریخی , آمـوزش مداحی , کتـاب , شعـر و مقـتل , آمـوزش قرآن شهید و شهادت , نرم افزارهای مذهبی , رسانه صوتی و تصویری , احادیث , منویـات بزرگان...

مدح و شهادت امام موسی کاظم علیه‌السلام

شاعر : محمد فردوسی
نوع شعر : مرثیه
وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
قالب شعر : مربع ترکیب

مشـکـل گـشـای کـارهـا باب الحـوائج           ذکــر تـوسّـل های ما بـاب الـحـوائـج

دارد هوای شـیـعـه را باب الـحـوایـج           پیوسته می گوییم «یا باب الـحـوائج»


پر می کـشد دل های ما تا کـاظـمیـنش

امشب عجب دارد تـمـاشـا کـاظمینش

عیسای اهل البیت مـوسـای کلیم است           مانند بـابـایش کـریـم ابن الکریم است

بین دعـاهـایش غـریبه هم سهیم است           بابای سلطان خـراسـان از قـدیم است

دارد دمی مـثـل مسیـحـا کـظم غیظش

عبد خدا می سازد او با کـظم غیظش

از هر بـلایی شیـعـه ها را حفظ کرده           تحت لـوای خـویش ما را حـفظ کرده

در سینه اش عـلـم خـدا را حفظ کرده           اعـجـازهـای انـبــیـا را حـفـظ کــرده

با یک نگاهش زیر و رو شد بُشرحافی

مجذوب حُسن خُلق او شد بُـشر حافی

آری وقــار او وقــار دیــگــری بــود           اکـسـیـر عـلـم او عـیـار دیـگـری بود

هر احـتـجـاجش افـتـخـار دیگری بود           تـیـغ کـلامش ذوالـفـقـار دیـگری بود

مانند زینب، عمّه اش، مرد سخن بود

در هرسؤالی پاسخش دندان شکن بود

گلبـرگ های یـاس را پـژمـرده بـودند           از بس که آقا را شکـنـجه کرده بودند

پا را دگـر از حد فـراتـر بُـرده بـودند           رقـاصه ای را پـیـش او آورده بـودند

ذکر الهی را عـجب محسوس میگفت

«سبحانکَ»«قدّوس»«یا قدّوس» میگفت

یک بار نه ... بلکه هزاران بار افـتاد           در لـحـظـۀ بـرخـاسـتـن بـسـیار افـتاد

دسـتـش ز روی شـانـۀ دیــوار افــتـاد           آن لحـظـه یـاد مـادرش انـگـار افـتـاد

زنـجـیرها تاب و تـوانش را گـرفـتـند

یک عـدّه ای نامرد امـانـش را گرفتند

نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید



از هر بـلایی شیـعـه ها را حفظ کرده           زیر عـبـای خـویش ما را حـفظ کرده



اینکه گفته می شود در آخرین باری که امام کاظم علیه‌السلام زندانی شدند چهارده سال طول کشید استناد روایی و تاریخی وجود ندارد بلکه تاریخ صحیح چهار سال است زیرا همانطور که در صفحات ۵۰۷ جلد ۲ اصول کافی و ص ۲۰۶ جلد ۴۸ بحارالانوار و ص ۱۵۳ ج ۳ منتهی الآمال هم آمده است هارون الرشید ملعون در سال ۱۷۹ هجری امام را دستگیر و از مدینه به بصره و سپس به بغداد تبعید و زندانی کرد و امام علیه‌السلام را در سال ۱۸۳ به شهادت رساند که مدت زندانی بودن چهار سال می شود! البته شاید بتوان گفت که مجموع زندان های متعددی که حضرت در ایام خلافت غاصبانه خلفای مختلف در مدت حیات پُر برکتشان رفتند چهارده سال بوده باشد که البته در این خصوص نیز تصریح تاریخی وجود ندارد. جهت اگاهی بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید



آقای مـا در کـنـج زنـدان چـارده سال           محروم از خورشید تابان چـارده سال



آزرده، زخمی، مو پریشان چارده سال           مثل هزاران سال بود آن چـارده سال



«خلّصنی یارب» گفتنش ازحد گذشته



پـیـداست در زنـدان به آقـا بـد گـذشته



در بیت زیر نیز مغایرت روایی وجود دارد زیرا در روایت آمده است کنیزی را برای امام فرستادند نه زن بدکاره ای را؛ جهت اگاهی بیشتر مراجعه شود به قسمت روایات تاریخی همین سایت



پا را دگـر از حـد فـراتـر بُـرده بـودند           بـدکـاره ای را پـیـش او آورده بـودنـد



مطالب مطروحه در بند زیر مستند نیست و مغایرت روایی وجود دارد لذا خذف شد؛ زیرا بر اساس روایت شیخ صدوق؛ شیخ مفید و دیگران ( کمال الدین ج ۱ ص ۳۷؛ شیخ صدوق عیون اخبار الرضا ج ۱ ص ۹۱؛ ارشاد شیخ مفید ج ۲ ص ۳۰۲، الغیبه شیخ طوسی ص ۳۱، عمدة الطالب ص ۱۸۵، بحارالانوار ج ۴۸ ص ۲۳۴، منتهی الامال ص ۱۵۳۹)  سندی ملعون علیرغم غل و زنجیر کردن حضرت به گونه ای عمل کرده و زهر به امام خورانیده بود که همه فکر کنند امام به مرگ طبیعی از دنیا رفته اند و حتی برای این کار افرادی را حاضر می کرد و با مشاهدۀ بدن حضرت که آثار جراحتی بر آن نبود شهادت می دادند که موسی بن جعفر به مرگ طبیعی از دنیا رفته است؛ البته عبارت ذِي السَّاقِ الْمَرْضُوضِ بِحَلَقِ الْقُيُودِ در صلوات خاصه حضرت آمده که به معنی ساق کوفته شده با حلقه های آهن است نه اینکه پای حضرت شکسته باشد؛ جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین جا کلیک کنید.



آقای ما در سینه اش دردی کهن داشت           هر شب نگهبانی پلید و بد دهن داشت



رنگ کبود و زخم هایی بر بدن داشت           از بس که زندان بان او دست بزن داشت



صبرش به زیر تازیانه ها محک خورد



مانند زهرا مادرش خیلی کتک خورد



در بند زیر نیز ضمن اینکه مغایرت روایی وجود دارد شأن و جایگاه اهل بیت هم متاسفانه حفظ نشده است لذا حذف گردید. همانطور که شیخ صدوق و دیگر علما در صفحات ۹۳ جلد ۱ عیون اخبار الرضا و ۳۸ جلد ۵ کمال الدین و ۲۲۷ جلد ۴۸ بحارالانوار نقل کرده اند امام را بر تابوتی قرار داده و بر دوش ۴ شرطه قرار دادند و....، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه فرمائید؛ ، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه فرمائید



یک تـخـتــۀ در عهده دار بردنش بود           هر چند که زنجیرها دور از تنش بود



امـا هـنـوز آثــار آن بر گـردنـش بـود           شکـر خـدا که بـر تنش پیـراهنـش بود



دیـگـر سـر او زیـر دست و پـا نیـفتاد



بر دخـتـر او چـشـم خـیـلـی هـا نیفـتاد